Dunnevezelneuropathie
Dunnevezelneuropathie is een aandoening waarbij vooral de dunne zenuwvezels niet goed functioneren. Deze zenuwvezels zijn de eindtakjes van de zenuwen, vlak onder de huid, die zorgen voor het voelen van pijn en temperatuur. Daarnaast zijn er dunne zenuwvezels die een verbinding vormen tussen de hersenen en verschillende organen. Deze dunne zenuwvezels zijn verantwoordelijk voor de autonome functies. Dit zijn de functies die onbewust plaatsvinden zoals de regeling van de bloeddruk, de werking van het maagdarmstelsel en het zweten.
Dunnevezelneuropathie kan leiden tot ernstige en invaliderende pijnklachten en autonome functiestoornissen, met een grote impact op kwaliteit van leven en op kosten in de gezondheidszorg.
De diagnose dunnevezelneuropathie kan niet op basis van één enkel (bloed)onderzoek worden gesteld. Vaak worden bij het neurologisch onderzoek geen afwijkingen gevonden, omdat de kracht, de spierrekkingsreflexen en het gevoel voor trillingen normaal zijn. De diagnose dunnevezelneuropathie wordt gesteld indien er sprake is van typische klachten voor dunnevezelneuropathie in combinatie met een afwijkende zenuwvezeldichtheid in het huidbiopt en/of afwijkend temperatuurdrempelonderzoek.
Wanneer de diagnose dunnevezelneuropathie wordt gesteld, wordt meestal gezocht naar een eventuele onderliggende oorzaak, omdat sommige oorzaken behandelbaar zijn. Niet bij iedereen wordt een onderliggende aandoening gevonden. Waardoor bepaalde aandoeningen leiden tot beschadiging van de dunne zenuwvezels is meestal niet duidelijk. De meest voorkomende onderliggende oorzaak bij dunnevezelneuropathie is diabetes mellitus (suikerziekte). Daarnaast kunnen verschillende andere aandoeningen een rol spelen bij dunnevezelneuropathie, zoals aandoeningen van het afweersysteem, vitamine deficiënties en erfelijke aandoeningen.
De behandeling van dunnevezelneuropathie bestaat in de eerste plaats uit het behandelen van een eventuele onderliggende oorzaak. Indien er geen onderliggende oorzaak voor de dunnevezelneuropathie wordt gevonden, zal de behandeling bestaan uit symptoombestrijding. Dit kan met behulp van medicijnen en/of door middel van pijnrevalidatie.